یادداشت روز
یاسر هاشمی
مهر ماه ١٤٠٤
در ایران امروز، اســتخر دیگر فقط یـک حوض آب نیســت. این واژه در ذهن مردم تبـدیـل بـه یـک کـالبـد معنایی شـده اسـت . از روزی کهآ یت هاشـمی به شـکل مبهم و مشـکوک در اسـتخر فوت کرد افکار عمومی بـاور کرد کـه این فقط یـک حادثه ســاده نبود. از آن زمـان، اسـتخر برای جـامعـه ایران معنـای سیاسی پیدا کرد
جایی که مخالفان یا منتقدان ممکن است فوت کنند.
بـه همین دلیـل اســـــــــت کـه وقتی یحیی رحیم صـــــــــفوی از چهرههـای قـدیمی و نزدیـک بـه هسـتـه قـدرت در مصاحبهای گفت :من دوست دارم مثل قاسم سلیمانی شهید شوم، نه اینکه در استخر بمیرم ،
این جمله فقط یک آرزو نبود یک پیام سیاسی روشن بود.
او عملا_ به کسانی که این واژه را ساخته و به نماد سیاسی تبدیل کردهاند، پیغام داد که:
من هنوز در خط ولایت هستم من از خودتانم _ یادآوری سخنان و مصاحبه های شجاعانه و پر مغز فرزند سردار _ مرا درصف مخالفان قرار ندهید.
در واقع، وقتی یک مقام ارشــد نظامی چنین جملهای میگوید، یعنی خودش هم میداند که اســتخر دیگر فقط آب نیست نشانهای است از حذف بیصدا. و این یعنی این واژه دیگر فقط خاطرهی یک اتفاق نیست، بلکه بخشی از فرهنگ سیاسی امروز ایران شده است مرگ در استخر، نماد حذف است.
پایان
