پزشکیان ترجیح داد اولین رییس‌جمهوری باشد که به معنای واقعی دولتی فراجناحی تشکیل می‌دهد و این امر را در انتخاب و معرفی وزرای انتخابی‌اش به مجلس، نشان داد. چرا که اعتقاد دارد با انسجام و وفاق ملی است که می‌توان کشور را بهتر اداره کرد و امور را سروسامان داد. اما اینطور که به نظر می‌رسد، این تصمیم رییس‌جمهور برای جریان رقیب، ایجاد سوءتفاهم کرده و با توصیه و گاهی طلبکارانه خواستار سهم خواهی بیشتری از کابینه هستند و توقع دارند بیش از این، از آن‌ها در پست‌های کلیدی استفاده شود.
یا برخی مدیران دولت قبل توقع ابقا در پست‌های خود را دارند؛ به نحوی که طبق شنیده‌ها بسیاری از روسای دانشگاه‌ها در حال رایزنی هستند تا در سمت فعلی خود بمانند. اما این همه ماجرا نیست و برخی از آن‌ها شعار وفاق ملی رییس‌جمهور را زیر سوال می‌برند و مدعی‌اند اگر این شعار واقعی است، چرا اعضای تابلودار جبهه پایداری یا حامیان سعید جلیلی «رقیب انتخاباتی پزشکیان» یا جریان نزدیک به زاکانی و حتی از اعضای حزب موتلفه اسلامی از کابینه وفاق ملی پزشکیان سهمی ندارند؟!
منبع: اعتماد
