کنون،خُفته برخطەی گروس،چنین است حالِ نزارِ
به نام خداوند مهر گستر مهربان
یک سال تمام از گزارش مجازی و مصوّرِ تحدید،تصرف و تخریب طبیعت بکر و صخره های زیبای بخشی از مراتع ملی دامنەی جنوبِ شرقیِ کوه نقاره کوب مشرف بر میدان محمود آبادِ شهر بیجار گذشت.آن گزارش در فضای مجازی آن روزها،تحت عنوان طنز گونەی:”اولین کارگاه و نمایشگاه دائمیِ کوه خواری”به تولیَت دولت،بە صورت عکس نوشتە تمامی مراکز و مقامات مرتبط دولتی و قضایی را جهت اطلاع و طلب استمداد و ممانعت از این خبط و خطا، مخاطب خود ساخته بود، و چندی نیز ادامەی کار متوقف گردید.
اکنون آثار این تصرف و تخریب زیانبار،مردمان را آیینەی دق و چشم انداز زیبای شهر را زخمی ناسور شده است، زخمی که هرگز بهبودی نخواهد یافت.
متأسفانه مدتی است مجدداً کارِ عَبَثِ تخریب و تسطیح و دیوار و نرده و حفاظ دوبارەی آن عرصەی سنگلاخی و صخرەای،که شائبه ای جز اصرار و ابرام بر تحمیلِ تصرّف و تملیکِ پر مسئله ی این مرتع ملی بر آن مترتب نیست، ادامه یافته است.
کنون مردمان در این تعدّی، یا به عبارتی نامأنوس”تسطیح پروژەای بی نام و نشان و جانمایی پر ابهام و در مظان اتهام،که عنوان”موزەی فرش بیجار”بر آن نهاده شده است.حیران و انگشت به دهان ماندەاند،که این چه حُکم و حکایت است!مگر این شهر جزیره است و قحط زمین،که با وجود دەها ابنیه و اماکن بِلا استفادەی دولتی،پیکور به جان طبیعت خدا این آیت و عطیەی الٰهی انداختەاند،و این چشم انداز روح نواز مردمان را زیر و زبر ساختەاند! مردمانی به جان آمده،کوچیده و هزیمت شده از رکود و توسعه نایافتگیِ ناشی از نگرشِ نامبارک حذفِ حاذقان و آفت نبود برنامه و ناکارآمدیِ انتصاباتِ سفارشی سالیان، به سانی که بر آن پایانی قابل تصور نیست!
اخیراً، در بوق و کرنای سفر دورەای رئیس جمهور محترم به کردستان، که دولتمردان انقلابی استان و مسئولان بیجار برای افتتاح پروژەای در این شهر افسون شده، دست به سر مانده بودند، این طرح وارەی پر مسئله، مورد بازدید وزیر محترم میراث فرهنگی،گردشگری،و صنایع دستی،سردار سیّد عزّت اللّه ضرغامی قرار گرفت.
هرچند شنیدەها حاکیست که این جانمایی سنگلاخی و صخرەای و هزینەی گزاف تسطیحِ نامیسر آن، مورد سؤال وزیر نیز قرار گرفته است که:
” چرا اینجا؟! از اینجا برای شما موزه در نمی آید !!! ”
القصه،کنون سالی تمام است این صخرەهای سخت جان، زیر ضرب سمبەی این پیکور پتیاره، راست قامت ایستادەاند، ایستاده به نشان مردمانی نه فتاده از پا،که صبورانه از پا نشسته اند به نظاره و به عبرت و اشاره !
حالیا مصلحت مشحون از حقیقت امر این است: “بلکه فرادستی واگذارید.فرود آیید و مفتون این هژمونی غرور انگیز و افسون قدرتی که آدمیان را هوایی می کند نشوید! دست بدارید و اصرار بر انجام امر نافرجام نکنید!”
به صلاح دید اصحاب خرد و اهل فن و در یک نگاه گذرا،اراضی دولتی مجاور و محاذی مسجد جامع قدیمی شهر و کوچه و تیمچەی حاج شهباز،این معماری طاق و ضرب قاجاریه،واقع در بافت تاریخی بیجار که هم اکنون بازار فرش شهر است،دم و دستگاهِ متولی محترم را به احداث موزه و تکمیل یک مجموعەی متمرکز گردشگری آنهم در مرکز شهر فرا می خواند.
اگر کارِکار شناسی و دیدەی واقع بینی وجود دارد؟!
بسم الله !!!
حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او
ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم
عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است
کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم
در خاتمه، دوباره طلب استمداد و التجا می رود از تمامی مقامات دولتی،قضایی و حکومتی بیجار گروس و استان و استاندار به عنوان عالی ترین مقام محترم دولت ، دادستان ارجمند به عنوان مدعی العموم، فرماندار و معاونان محترم و دیگر مسئولان گرامی ادارات، امام جمعه ی بزرگوار شهر، شورای محترم شهر، نماینده ی محترم کنونی و ادوار مجلس ،فرمانداران ادوار و اسبق ، تا بذل عنایت فرموده، با ورود به این موضوع، اقدامات مقتضی و مؤثر خود را در این باره دریغ نفرمایند..
همچنین خاضئانه از افکار عمومی، فعالان مدنی و محیط زیست، دوست داران و حافظان طبیعت،کوهنوردان،صاحبان رسانه و گروه ها و کانال های مجازی و تمامی اعضای محترم آنان،به ویژه شهروندان فرهیخته و فرهنگیان دلسوز، دانشگاهیان و صاحبان صلاحیت تا بلکه فارغ از آفتِ ملاحظه و محافظه کاری های معمول، صرفاً در قامت یک شهروند مسئول، با ایفای نقش سازنده ی خود از هر گونه اقدام مدنی و مؤثر دریغ ننمایند.
کردستان ،بیجار گروس -آذر ماه ۱۴۰۲
جمعی ازفعالان مدنی،شهروندان و دوستداران طبیعت
