به گزارش هراز خبر، عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:
در ماجرای قانون حجاب، گرچه مسئولیت نهایی تصویب قانون با مجلس است، ولی این مسئولیت بی‌قید و شرط نیست. آن قانون را باید قضات به اجرا بگذارند.
قاضی یک ماشین امضا و صدور حکم نیست که فقط برای حقوق ماهانه قضاوت کند. کسی که وجدان خود را در خطر ببیند ولی آن را پیش پای شغل و حقوق ماهانه قربانی کند، دیگر قاضی نیست.
در جامعه‌ای که فقر رو به رشد است، کدام قاضی باوجدانی است که افراد فقیر را که به علل روشنی مرتکب این جرم می‌شوند مجازات‌های مقرر در قانون را اجرا کند؟ قاضی از خود می‌پرسد که بقیه مسئولان حکومت و دولت مشغول چه کاری هستند؟
